Malowniczy park leżący na pofałdowanym terenie przypałacowym to jedna z atrakcji jankowskiego majątku. Założony na początku XIX w. w stylu angielskim, doskonale harmonizuje z otoczeniem.
W czasie użytkowania park był w rodzinie właścicieli ulubionym miejscem spędzania wolnego czasu. Łagodnie opadające zbocza wzniesień z rzadkim zadrzewieniem i rozległymi trawnikami, sadzawki połączone mostkami, wierzby płaczące – to wszystko niewątpliwie dodawało parkowi dużo uroku.
Nad samym jeziorem położone były korty tenisowe i place zabaw dla dzieci, a nieco dalej mieściła się przystań, z której odpływały barki wiozące do Gdańska jankowskie zboże. Podobno właściciele Jankowa planowali zbudowanie kolejki wąskotorowej do zwożenia płodów rolnych, dostali nawet na ten cel kredyt od Berlińskiego Banku Kredytowego, ale w realizacji tych zamierzeń przeszkodziła im wojna.
W północnej części parku położony jest rodzinny, ewangelicki cmentarz Hepnerów. Nieco dalej wąwozem płynie strumień, który przed wojną napędzał turbinę elektryczną, wytwarzającą energię do oświetlenia pałacowych pokojów.
Choć przez lata zaniedbywany, park zachował się w niezłym stanie, a na jego terenie wykonano już pierwsze prace porządkowe. Park ma też wartość przyrodniczą. Przeprowadzona na początku lat dziewięćdziesiątych inwentaryzacja wykazała, że na jego terenie rośnie kilkadziesiąt drzew kwalifikujących się jako pomniki przyrody: kasztanowce białe, dęby szypułkowe i bezszypułkowe, buki pospolite, lipy drobnolistne, wiązy szypułkowe, kłęk kanadyjski i jesion wyniosły.
Rewitalizacja parku i przyznanie najcenniejszym obiektom statusów pomnika przyrody to jeden z celów Fundacji.